شعر زیبای شاعر آیینی گیلان درباره شهادت امیرامومنین (ع)

رضا نیکوکار

در خواب هم ای کوفه نمی بینی از این پس
اللهُ احد از نفس ماه بریزد

دیگر سر این کوچه کسی نیست که هر شب
بارانی از الماس ته چاه بریزد

شوق ملکوت از ته چشمان تو پیداست
ای آینه ی حک شده بر سینه ی محراب

در عرش محمد(ص) به تماشای تو برخاست
ای واشده فرق تو در آیینه ی محراب

بعد از تو کسی نیست که با پُشته ی نانش
آرام بیاید درِ هر خانه شبانه

در دست یتیمان جهان کاسه ی صبر است
«ای تیر غمت را دل عشّاق نشانه»

هر شعر که در وصف تو خواندیم و شنیدیم 
هرجرعه بنام تو شرابی ازلی بود

تاهست علی هست و علی هست و علی هست
تا بود علی بود و علی بود و علی بود…

منبع: کتاب خواب مشترک، رضا نیکوکار، سوره مهر، تهران، اول، ۱۳۹۲، ص۷۳-۷۴٫