مقام معظم رهبری: در طول تاریخ، رنگ های گوناگون بر سیاست این کشور پهناور سایه افکند؛ اما رنگ ثابت مردم گیلان، رنگ ایمان بود.
جمعه ۱۰ فروردین ۱۴۰۳ - Friday 29 Mar 2024
محتوا
آیت الله سید حسین بحرالعلوم در کلام علامه امینی صاحب الغدیر

آیت الله سید حسین بحرالعلوم در کلام علامه امینی صاحب الغدیر

اشاره: علامه عبالحسین امینی صاحب کتاب وزین الغدیر در پایان عمر با رکت خود کتابی با عنوان «شهداء الفضیلت» نگاشت. این کتاب سرگذشت ۱۳۰ تن از فقهای شیعه در طول تاریخ است که به شهادت رسیده اند. در این کتاب زندگینامه آیت الله سید حسین بحرالعلوم رشتی و شهادت ایشان در قضیه مشروطه را نقل […]

چهارشنبه 16 مارس 2011 - 17:16

اشاره: علامه عبالحسین امینی صاحب کتاب وزین الغدیر در پایان عمر با رکت خود کتابی با عنوان «شهداء الفضیلت» نگاشت. این کتاب سرگذشت ۱۳۰ تن از فقهای شیعه در طول تاریخ است که به شهادت رسیده اند. در این کتاب زندگینامه آیت الله سید حسین بحرالعلوم رشتی و شهادت ایشان در قضیه مشروطه را نقل کرده است. آنچه در پی می آید زندگینامه این فقیه مجاهد از قلم علامه امینی است:

 

حاجی آقا میر بحرالعلوم، دانشمند عظیم الشأن

پدرش حاج میرعبدالباقی ملقب به «شریف العلمای رشتی» بود. شرف العلما از علمای نامی عصر خویش و معروف به «حجه الاسلام» بود. او به نجف اشرف هجرت کرده تحصیلاتش را نزد شیخ حسن کاشف الغطاء و مؤلف «جواهر» و دیگر استادان بکمال رسانده و اجازه نامه دریافت داشته بود و در شهر قم درگذشت. همسرش دختر فقیه عالیمقام سیدعلی آل بحرالعلوم ـ نویسنده کتاب البرهان القاطع ـ بود. از این وصلت فرخنده، سید حسین در نجف اشرف حوالی سال ۱۲۶۷ق به دنیا آمد، و لقب بحرالعلوم را به همین مناسبت گرفت. نامش سید حسین بحرالعلوم بود ولی در گیلان به حاج آقا میر بحرالعلوم رشتی مشهور بود. در کودکی همراه پدر به رشت رفت.

در حدود سال ۱۲۸۱ه به نجف اشرف برگشت و با دختر سیدحسین بحرالعلوم ازدواج کرد. دروس مقدمات حوزوی را نزد استاد خراسانی آموخت و دروس عالی را در خدمت میرزا حبیب الله رشتی[۱] و شیخ هادی تهرانی[۲] به اتمام رسانید .

خودش رهبری معنوی و پیشوایی علوی بود که از هر خرمن فضیلت دسته گلی چیده بود و علم و عمل را مقرون داشت و از علم و ادب نصیبی تمام. در سال ۱۳۱۱ق به رشت برگشت در حالی که در همه رشته های علوم دینی استاد گشته و بسیاری از تقریرات درس استادش را بر نوشته بود. در آنجا رهبری مذهبی مردم را به دست گرفت و هیچ گاه حق را بر ناروا و ناراستی ترجیح نداد و به جای دین و یقین بیراهه باطل برنگزید. در محرم ۱۳۲۶ه موفق شد دوباره به زیارت امیرالمؤمنین (ع) نائل آید.

در نجف اشرف پیشامدهای ناگوار او را مجبور کرد پیش از زیارت غدیر آن شهر مقدس را ترک گوید و به میهن خویش بازگردد. پس از مدت کوتاهی نزدیک قزوین صبحدم یکشنبه ۱۸ ربیع الثانی ۱۳۲۷ه عده ای با شلیک چند گلوله او را کشتند، و همانجا به خاک سپرده شد، و مزارش اکنون معروف است. پسر بزرگش سید جواد نیز همراهش به شهادت رسید. علامه اردوبادی قصیده ای در رثای آن دو بزرگوار سروده است.

منبع: کتاب شهدای راه فضیلت، علامه عبدالحسین امینی، ترجمه ف. ج، روزبه، ؟،؟ ص۵۲۳-۵۲۴٫

 


.[۱] از نوابغ فقه و اصول و شاگرد شیخ انصاری. فضلا و دانشمندان رو به انجمن درسش نهادند. کتاب بدایع الاصول و کتاب های فقهی و اصولی ارزنده بسیاری تألیف کرد. علاوه بر مقام بلند علمی بزیور پرهیزگاری و پارسایی و تبعیت از حق و اصول آراسته بود. در ۱۳۱۲ه بدرود حیات گفت.

.[۲] نام پدرش مولی محمدامین تهرانی است. از علمای شهیری که به دقت نظر و حسن تحقیق موصوف است. تحصیلاتش را نزد شیخ انصاری و امام مجدد شیرازی و آیه الله ایروانی و علامه حاج شیخ عبدالحسین شیخ العراقین تهرانی پایان رساند و کتاب هایی در فقه و اصول و کلام نگاشته که پاره ای از آن به چاپ رسیده است. به سال ۱۳۲۱ه درگذشت.

ارسال دیدگاه

enemad-logo