سردار عاشورایی

میثم عبدالهی

در آذرماه همیشه مناسبتی وجود داشت که ما را به یاد کربلا و امام حسین(ع) می اندازد، حتی سال های گذشته که محرم مصادف با آذر نشده بود، باز این مناسبت ما را محرمی می کرد. اما امسال این مناسبت عاشورایی در جای اصلی خودش قرار گرفته و با ماه محرم مقارن شده است. روز ۱۱ آذر که امسال مصادف با ۶ محرم شده، سالگرد شهادت سردار بزرگی است که در تمام زندگی به امام حسین(ع) اقتدا کرد.

میرزا کوچک جنگلی سال ها در حوزه های علمیه درس خوانده بود و ملبس به لباس روحانیت بود، ولی زمانی که احساس کرد کشور اسلامی اش دچار هرج و مرج شده و باید به مبارزه برخیزد، قلم و دوات را کنار گذاشت و تفنگ و فشنگ را به دست گرفت و لباس رزم پوشید. «میرزا کوچک جنگلی برای اسلام، برای قرآن، برای اقامه دین و در مقابله با بیگانگان و متجاوزان قیام کرد.»(۱)

سردار جنگل به یارانش گفته بود: «ما از سرسلسله مجاهدین اسلام، یعنی حضرت سیدالشهدا (ع) سرمشق می گیریم. چه اقتدار یزید و دولت اموی کمتر از دولت تزاری؛ و جمعیت آن سَرور نیز بیشتر از این جمعیت نبود، گرچه در ظاهر حضرت امام حسین مغلوب شد، ولی نام نامی و اسم گرامی آن بزرگوار، قلوب آزادیخواهان را همیشه به نور خود، منور داشته است.»(۲) او این حرف را در قیام اش ثابت کرد و نشان داد که در تک تک مسائل نهضت از امام حسین(ع) درس می گیرد. گویی که دشمنان اش هم به دشمنان امام حسین(ع) اقتدا کرده بودند! انگار که تاریخ واقعه عاشورا دوباره تکرار شد.

او مرگ را به سخره گرفته بود و به استقبال شهادت رفته بود و یارانش می گفت: «ما خواهیم مُرد، و اگر شربت شهادت بنوشیم، چه بهتر که زندگانی ابدی و سعادت سرمدی را حائز شده ایم، و اگر موفق شویم دشمن را شکست بدهیم، زهی افتخار، زیرا در عین فاتحیت به همه نشان میدهیم در مقابل یک جمعیت که به حق برای آزادی و استقلال مملکت خویشتن قیام کرده باشند، هیچ زورمندی قادر نیست. شما باید بدانید این لباس مجاهدت را که ما به تن کرده ایم، کفن ما است و قبر ما در شکم جانوران و درندگان است. ما برای القاب و جاه و مال، مسلح نشده ایم، ما زوال ملت و اضمحلال مملکت را طالب نیستیم، ما برای قطع ایادی اجانب و مزدوران آنها که سالها است خون ما را مکیده و ما را به این روز سیاه نشانیده اند و احساسات وطن پرستی را در ما کشته و میخواهند ما را غلام خود نمایند، جمع شده و اسلحه به دست گرفته ایم.»(۳)

میرزا کوچک برای احیای اسلام قیام کرد؛ همان طور که مولایش امام حسین(ع) برای این امر قیام کرد.

او در دوران غربت قیام کرد به طوری که افکار عامه مردم با او مخالف بودند و کارش را خودکشی می دانستند؛ همان طور که امام حسین(ع) در دوران غربت و با یارانی اندک قیام کرد.

او مجبور شد برای مبارزه از شهر و دیار خود خارج شود و سال ها در کوه ها و جنگل ها آوراه گردد؛ همان طور که امام حسین(ع) هم از شهر و دیار خود خارج شد و در بیابان ها با دشمنانش جنگید.

دشمنان می خواستند با زور او را با خود همراه کنند ولی او در مخالفت با آنها قیام کرد؛ همان طور که با اجبار می خواستند از امام حسین(ع) بیعت بگیرند ولی ایشان قبول نکرد.

دشمنان برای یاران میرزا امان نامه فرستادند؛ همان طور که دشمنان امام حسین(ع) برای حضرت ابالفضل(ع) امان نامه فرستادند.
او پیش از جنگ ماکلوان، یارانش را جمع کرد و بیعت خود را از آنها برداشت و به آنها گفت که می توانید بروید؛ همان طور که امام حسین(ع) در آخرین شب یارانش را جمع کرد و بیعت خود را از آنها برداشت.
او وقتی شهید شد تنها بود و دیگر یاری نداشت؛ همان طور که امام حسین تنها شهید شد.

دشمنان وحشیانه سر میرزاکوچک را بریدند؛ همان طور که سر مولایش امام حسین(ع) را در کربلا بریده بودند.
سر او را به نمایش گذاشتند و جشن گرفتند؛ همان طور که سر امام حسین(ع) را نمایش دادند و پایکوبی کردند.
سر بریده اش را برای رضاخان فرستادند؛ همان طور که سر امام حسین(ع) را برای یزید فرستادند.

او در زندگی اش عاشورایی زیست و در زندگی به امام حسین اقتدا کرد، خدا هم شهادتش را همچون امام حسین(ع) قرار داد. دعا می کنیم که در آخرت نیز با همان امام محشور باشد.

اقتدا به حضرت سیدالشهدا(ع) است که به این سردار عاشورایی عزت داده تا جایی که رهبرمان، امام خامنه ای، درباره اش فرمودند: «ما در دوران مبارزه خودمان، هر وقت نام میرزاکوچک خان را به یاد می آوردیم و شرح حال او را می خواندیم، نیرو می گرفتیم.»(۴)

——————————

۱ـ بیانات حضرت آیت الله العظمی خامنه ای، مقام معظم رهبری، در دیدار با مردم گیلان در حسینیه امام خمینی در تهران به تاریخ ۸ دی ۱۳۸۹.

۲ـ تاریخ انقلاب جنگل، ص۳۰ـ۳۴٫

۳ـ تاریخ انقلاب جنگل، ص۳۰ـ۳۴٫

۴ـ  بیانات حضرت آیت الله العظمی خامنه ای، مقام معظم رهبری، در دیدار با مردم گیلان در رشت، ۱۲ اردیبهشت ۱۳۸۰.

۱۱ آذر ۱۳۹۰ شمسی – مطابق ۴ محرم ۱۴۳۳ قمری.