مقام معظم رهبری: در طول تاریخ، رنگ های گوناگون بر سیاست این کشور پهناور سایه افکند؛ اما رنگ ثابت مردم گیلان، رنگ ایمان بود.
جمعه ۳۱ فروردین ۱۴۰۳ - Friday 19 Apr 2024
محتوا
آیت الله ضیابری حکم کمیته امداد را برای فقرا و نیازمندان گیلانی داشت/ عالِمی که پدر معنوی مردم بود حجت الاسلام مدنی مطرح کرد:

آیت الله ضیابری حکم کمیته امداد را برای فقرا و نیازمندان گیلانی داشت/ عالِمی که پدر معنوی مردم بود

“آیت الله ضیابری” عالم معاصر گیلانی است که پدر معنوی مردم گیلان محسوب می شد. وی همانطور که با اعزام طلاب به روستاهای مختلف در رفع شبهات و مسائل دینی مردم همت می کرد، برای فقرا و نیازمندان حکم کمیته امداد را داشت و از سویی دیگر در انجام اقدامات اجتماعی همچون حفر چاه در روستاها و راه اندازی آسایشگاه معلولین و پرورشگاه مژدهی نقش بسزایی ایفا کرد.

یکشنبه 11 اکتبر 2020 - 13:28

حضرت آیت الله سیدمحمود ضیابری در میانسالی

“آیت الله ضیابری” عالم معاصر گیلانی است که پدر معنوی مردم گیلان محسوب می شد. وی همانطور که با اعزام طلاب به روستاهای مختلف در رفع شبهات و مسائل دینی مردم همت می کرد، برای فقرا و نیازمندان حکم کمیته امداد را داشت و از سویی دیگر در انجام اقدامات اجتماعی همچون حفر چاه در روستاها و راه اندازی آسایشگاه معلولین و پرورشگاه مژدهی نقش بسزایی ایفا کرد.

به گزارش ۸دی، حضرت آیت الله حاج سیدمحمود موسوی ضیابری، فرزند آقا سیدمهدی موسوی از علمای معاصر گیلانی است که در سال ۱۳۰۷ قمری در قریه ضیابر متولد شد و تحت تربیت مرحوم والدش پرورش یافت.

وی در سال ۱۳۲۸ه.ش پس از فوت مرحوم عالم ربانی آیت الله حاج سید مهدی رودباری برای اداره امور حوزه علمیه رشت و تربیت طلاب و محصلین به مسجد کاسه فروشان و مدرسه مهدویه متنقل شد و اداره امور را به دست گرفت. مسجد کاسه فروشان با وجود او محوریتی پیدا نمود و از مساجد مهم مرکزی گیلان به شمار می رفت. این عالم برجسته گیلانی در ۱۷ شهریور سال ۶۱ دار فانی را وداع گفت.

حجت‌الاسلام “محمد مدنی” خطیب و کارشناس مذهبی به همین مناسبت در گفت و‌گو با خبرنگار ۸دی به تشریح اقدامات اجتماعی، معنوی و علمی ایشان پرداخت.

 

آیت الله ضیابری از مفاخر گیلان محسوب می‌شود

حجت الاسلام مدنی با اشاره به فرمایش پیامبر اکرم(ص) که فرمودند “علما و دانشمندان چراغ‌های بصیرت زمین هستند”، گفت: آیت الله ضیابری نمونه ای از این انوار مقدس و منوره هستند، مرحوم آیت الله ضیابری از مفاخر گیلان محسوب می‌شود این مرد بزرگ کسی است که از زلال سرچشمه علم و حکمت و از آبشار فراوان معرفت سیراب شده است.

این خطیب گیلانی ادامه داد: آیت الله ضیابری در محضر بزرگانی همچون آقا سید ابوالحسن اصفهانی و آقا ضیاءالدین عراقی از بزرگان علمای نجف اشرف فارغ‌التحصیل و به مقام اجتهاد نائل شد، در سال ۱۳۲۰ در بین سال های جنگ جهانی دوم، ابتدا به همدان و از آنجا با توجه به تعلق خاطری که به استان گیلان داشت به وطن خود ضیابر بازگشت و معلوماتی که در طی سالیان سال کسب کرده بود نزد مردم خود ترویج داد.

وی با اشاره به مدیریت مدرسه علمیه مهدویه رشت توسط این عالم ربانی گفت: پس از فوت مرحوم آیت الله حاج سید مهدی رودباری مؤسس حوزه علمیه رشت، علما و بزرگان شهر اداره امور این حوزه، تربیت طلاب و محصلین را به ایشان سپردند که از برکات مدیریت ایشان میتوان به تربیت و پرورش بسیاری از خطبا، ائمه جماعات و بزرگان دینی بصورت مستقیم یا غیرمستقیم در مکتب علمی و معنوی وی یاد کرد.

 

مدیریت مدرسه علمیه مهدویه رشت توسط آیت الله ضیابری

حجت الاسلام مدنی با بیان اینکه مدیریت سازمان بزرگ و مهم طلاب گیلان به آیت الله ضیابری سپرده شده بود افزود: نگاه دقیق ایشان به امور مختلف جامعه به نحوی بود که عده ای را برای پاسخگویی به شبهات و امورات مردم به شهر و روستاها رهسپار کرده بود و خود بر رفتار و عملکرد آنها نظارت داشت تا در صورت لزوم این افراد را تغییر یا جایگزینی برای آنها در نظر بگیرد.

این روحانی گیلانی خاطرنشان کرد: ترویج معارف و معالم اهل بیت (ع) همراه با سیاست در عصری که خفقان فرهنگی وجود داشت کاری بسیار سخت بود که با مدیریت هوشیار و قوی آیت الله ضیابری به بهترین شکل ممکن انجام می شد.

وی با اشاره به خدمات اجتماعی آیت الله ضیابری بیان کرد: این عالم ربانی به نوعی نقش کمیته امداد امروز را در آن عصر بر عهده داشت، این مرد بزرگ با فراخوان از خیرین و بزرگان گیلان توانست این نقش را ایفا کند و فقرا و مساکین با داشتن همچین انسانی احساس دلتنگی نمی‌کردند و خیالشان راحت بود که اگر از همه جا رانده شوند یک پدر معنوی در این شهر هوایشان را دارد.

 

نقش مؤثر آیت الله ضیابری در راه اندازی آسایشگاه معلولین و دارالایتام مژدهی

حجت الاسلام مدنی ادامه داد: فراخواندن خیرین گیلانی برای تأسیس کتابخانه در مدرسه مهدویه، احداث صدها حلقه چاه برای آب آشامیدنی مردم در شهر و روستاها، ساختن ده ها خانه برای طلاب محروم و غیر طلبه، نقش مؤثرشات در ساخت و راه اندازی آسایشگاه معلولین و دارالیتام مژدهی به کمک سایر خیرین  و…از جمله اقدامات برجسته ایشان در بعد اجتماعی بود.

این خطیب گیلانی با بیان اینکه مرحوم آیت الله ضیابری، مرد سیاست، با درایت و آشنا به مسائل روز بود گفت: در روزهای اوج انقلاب ایشان در بستر بیماری بودند ولی با اعلامیه های شدید اللحن، پیام و سخنرانی و تهییج شاگردان خود آنها را تشویق به راهپیمایی می کردند، در اینباره مرحوم احسانبخش میگفت: “آیت الله ضیابری یک محور مهم در پیشبرد انقلاب اسلامی بود بطوریکه در ماه رمضان سال ۵۷ تنور انقلاب اسلامی درگیلان داغ شد”.

وی ادامه داد: نوشتن نامه خطاب به رئیس‌جمهور فرانسه و لحن تحکم وی مبنی بر مهمان نوازی فرانسه در برابر امام خمینی(ره) و نامه امام راحل به ایشان برای اینکه جویای احوال آیت الله ضیابری شود نشان می دهد ایشان امام(ره) را بلندگوی اسلامی میدانستند هرچند که گاهی مجبور به تعامل با دستگاه پهلوی میشد تا از این طریق عده ای بتوانند در زیر چتر و پناه وی به امور انقلابی بپردازند.

 

در تشیع جنازه آیت الله ضیابری مردم بیل و کلنگی که قبر وی را با آن کنده بودند را تبرک می دانستند

حجت الاسلام مدنی درباره فوت و ارادت مردم نسبت به آیت الله ضیابری گفت: وی در سن ۹۵ سالگی در هفده شهریور سال ۶۱ به رحمت الهی پیوست و تن شریفشان را در مسجد کاسه فروشان در در جوار قبر آیت الله آقا سید مهدی رودباری آرام گرفت؛ مردم تشییع جنازه باشکوهی برگزار کردند و بیل و کلنگی که با آن زمین را کنده بودند دست به دست بین خود می چرخاندند و آن را زیارت میکردند.

این کارشناس مذهبی با اشاره به برگزاری مراسم روز عاشورا در خانه پدری آیت الله ضیابری در ضیابر گفت: این خانه بزرگ با طراحی روستایی و قدیمی ثبت ملی شده است که در روز عاشورا تمام دسته های ضیابر در آنجا تجمع می کنند و مراسم عزاداری بزرگ و مهمی در این مکان برگزار می شود.

وی درباره اولین ملاقات خود با آیت الله ضیابری گفت: در آن سال ها بدلیل خطبه های نماز جمعه که مربوط به مسائل روز جامعه و سیاسی بود نماز جمعه چندان برگزار نمی شد ولی ایشان نماز جمعه را در مسجد کاسه فروشان برگزار می کردند و در نماز جمعه ای که همراه پدرم به مسجد رفته بودم آیت الله ضیابری را زیارت کردم.

 

تهذیب، تحصیل، علم و معرفت زیر ساخت حوزه علمیه در گذشته

حجت الاسلام مدنی با بیان اینکه زیرساخت حوزه علمیه نسبت به گذشته تغییر پیدا کرده است افزود: حوزه علمیه قدیم یک سری زیرساخت‌های داشت که یکی از این بستر های ورودی اعتقاد افراد به حوزه بود که به حوزه به عنوان شغل و کار نگاه نمی شد، بنای آن تهذیب، تحصیل، علم و معرفت بود که منجر به ساختن محیط پیرامون فرد حوزوی بنا به وسع علمی وی که در حد آباد کردن روستا، شهر یا مانند امام(ره) که توانست جهان را آباد کند بود.

این خطیب گیلانی تصریح کرد: امروز اهدافی که برای ورود طلبه ها به حوزه مطرح می‌شود جنبه های دیگری پیدا کرده است به همین دلیل باید ورودی ها را کنترل و آنها را تربیت و پرورش داد زیرا در حوزه تهذیب و روحیه معنوی نسبت به بعد علمی اهمیت بیشتری دارد، کسی که نگاه معنوی داشته باشد هرچیزی که با معنویت منافات داشته باشد را نمی پذیرد

وی با تاکید بر اینکه زیرساختارها باید درست شود و این امر نیاز به اهتمام به افرادی دارد که مدیریت را بر عهده دارند افزود: الگوها را باید پرچم و پررنگ کرد در حوزه تعلیم و تهذیب اصل و حرف اول را می زند و سپس مباحث دیگر نظیر تعلم، تدریس، کارها و خدمات اجتماعی حائز اهمیت است‌.

 

در حوزه صرفا درس خواندن و معمم شدن کافی نیست

حجت الاسلام مدنی در پایان خاطرنشان کرد: برای اینکه آیت الله ضیابری و آیت الله بهجت ها خروجی حوزه باشند باید کسانی مدیریت امور را بر عهده داشته باشند که خود شخصیت خودساخته و معنوی داشته باشند و تنها صرف درس خواندن و معمم شدن کافی نیست.

 

 

 

منبع: ۸ دی نیوز. http://www.8deynews.com/520236 

ارسال دیدگاه

enemad-logo