وصیتنامه شهید فرزاد عابدی راد۲

  بسمه تعالی

با سلام و درود فراوان به امام زمان و نایب بر حق آن امام خمینی

سلام به مادر و پدر و خواهران و برادر عزیزم و تمام فامیلها و آشنایان.

پدر و مادر عزیزم من وقتی رسیدم به پادگان و وقتی که پرورده [پرونده] را برداشتم تا ببردم پیش رمضانی دیدم که رمضانی به منطقه رفته و رفتم به اتاق حسین امینی آن هم نبود به منطقه رفته بود به هر هال [حال] ناچار از نماینده رمضانی پرسیدم که پرونده را چه کار کنم کفت [گفت] که اگر پرونده را ندهی پنجشنبه و جمعه تعطیل است و چون تو دو روز غایب کردی دو روز دیگر اضافه می شود و بعداً دیگر اسمت را نمی نویسند من نامه را دادم به نماینده رمضانی و آن گفت که نمی شود و مرا به گردان ابولفضل [ابوالفضل] معرفی کرد و من گفتم که می خواهم به گردان میثم بروم گفت نمی شود و من منتظر اعتماد هستم که بیاید و ما تا چند روز دیگر به عملیات می رویم و بعد از عملیات به مرخصی می آئیم و تا پانزده روز دیگر به مرخصی نیامدم دیگر انتظار نکشید و وسائل حجله را آماده کنید (شوخی) مادر جان انشا الله اگر برنگشتم شیرت را بر من حلال کن و از طرف من خاهر [خواهر] کوچکم مریم خانم را ببوس و انشا الله نمرات ماریا و فرهاد در ثلث دوم خوب خواهد بود دیگر عرضی ندارم بجز سلامتی شما

اگر رفتی وطن از خاطر من         سلامم را رسان بر مادر من                                   

بگو مادر بکن شیرت هلالم [حلالم]        به خدمت رفته ام شاید نیایم

هرکس به طریقی دل ما می شکند بیگانه جدا دوست جدا می شکند 

 بیگانه اگر می شکند حرفی نیست          از دوست بپرس که چرا می شکند

ای مادر غم دیده نداری خبر از من        کز گردش ایام چه آمد بر سر من       

من تازه جوان بودم اندر چمن                نشگفت فرو ریخت همه بال و پر من

حاصل عمرم به نادانی گذشت                هر چه باقی ماند آنهم از سربازی گذشت

خیال کردم که سربازی همین است           ندانستم که عمر یک جوان است

برادر رزمنده فرزاد عابدی راد                                جواب را زود بدهید و مرا خوشحال کنید