شیطنت های انتخاباتی برخی ستادها و کاندیداها در شهرستان رودبار

سهراب مقدمی شهیدانی مسئول گروه تبلیغی یادآوران عاشورا

بر اساس اخبار واصله و تایید آن توسط مشاهدات میدانی، متاسفانه باز هم طرفداران و ستادهای برخی از کاندیداهای خاص اقدام به جمع آوری رای از طرق نامشروع و نامتعارف نموده اند. وارد شدن در ورطه رای ناسالم و رقابت غیرمسئولانه ناراحتی طیف های مختلف مردمی را به همراه داشته است که بسیاری از این ناراحتی ها در طی روزهای اخیر به اینجانب و سایر هم صنفان اینجانب از طلاب و روحانیون رودباری منتقل شده است. گرچه بر حسب وظیفه شرعی و ملی که بر عهده داریم در روزهای آتی از طریق مجاری رسمی پیگیر تخلفات احتمالی خواهیم بود، اما در حال حاضر نگارش نکاتی به منظور روشنگری و انتقال پیام های اعتراضی توده های متدین مردم غیور شهرستان، به عرض می رسد: 

۱- استفاده از روش های ناسالم در جلب آرای مردمی –که متاسفانه در دوره های پیشین نیز رواج داشته و با برخورد برخی نهادهای نظارتی نیز مواجه شده است-، بیش از هر چیز به حیثیت نظام اسلامی ضربه می زند و اعتماد عمومی را سلب خواهد کرد. بدون شک، مجریان انتخابات در شهرستان، بیش از دیگران مسئولند و در حقیقت وقوع چنین اقدامات سازمان یافته غیراخلاقی و غیرقانونی، اول از همه آنها را مورد اتهام قرار خواهد داد و زحمات چندین ماهه این عزیزان را مخدوش خواهد کرد. این است که انتظار داریم مسئولین شهرستانی در همه رده ها در وقوع اقدامات و برخورد جدی با هر نوع تخلف انتخاباتی، پیشگام باشند و در این راه مبارک و در مسیر استیفای حقوق مردم محروم و نجیب شهرستان، تردید و ترس به خود راه ندهند.

۲- کسی که با هزینه کردن مقادیر چندصد میلیونی بلکه میلیاردی قصد ورود به مجلس دارد، از چه راهی این مخارج را تامین کرده است و یا بعدا جبران می نماید؟ آیا افرادی که در وضعیت دشوار اقتصادی، مانور تجمل می دهند و با استمداد از پولهای کثیف در جلب آرای مردمی ورود کرده اند، پس از پیروزی در راه احقاق حقوق محرومین گام بر می دارند؟! آیا اینان که در عرصه انتخابات که علنی ترین عرصه کنش گری سیاسی ایشان و اطرافیان ایشان است، از تخلف آشکار و تجاهر به زیر پا نهادن اخلاق باکی ندارند، بعد از پیروزی احتمالی –که دسترسی و نظارت مردمی و نخبگانی به حداقل می رسد-، می توان به عملکرد سالم و مثبت ایشان امیدوار بود؟! آیا ورود به مجلس با هر وسیله ای توجیه عقلی و شرعی دارد؟! تمسک به روشهای سخیف در جلب رأی توده های مردمی، به معنای وهن اسلامیت و جمهوریت نظام اسلامی و مصداق بارز توهین به شخصیت و حقوق مردم شهرستان است و نتیجه ای جز نا امیدی توده های نجیب و افزایش گستره فعالیت باندهای فاسد قدرت و ثروت نخواهد داشت. 

۳- رسانه های محلی، مجامع نخبگانی حوزوی و دانشگاهی، جمعیت همیشه بیدار حزب الله، در کنار مردم زمان شناس شهرستان، تمام این اقدامات ناصحیح را رصد می کنند و پس از پایان رقابت های انتخاباتی به واسطه تعهدی که به توده های مردم دارد، به روشنگری گسترده در معرفی باندهای فاسد و قانون گریز خواهد پرداخت و از این حیث، کاندیداهای خاص یا اعضای ستادها و طرفداران ایشان باید در مقابل تمام اقدامات خلاف اخلاق و قانونِ احتمالی پاسخگو باشند.

بدیهی است مردم و نخبگان شهرستان هرگز توجیهات کودکانه برخی از کاندیداها در منتسب کردن تخلفات به اطرافیان شان را نخواهند پذیرفت؛ چه اینکه اگر کاندیدایی در گسترده ترین و حساس ترین برهه از فعالیت سیاسی خود نتوانسته باشد اطرافیان خود را از اقدامات خلاف قانون و اخلاق برحذر دارد، چگونه در دوران نمایندگی می تواند از مفاسد گسترده احتمالی ایشان پیشگیری کند؟ و دیگر آنکه کدام طرفداری را سراغ دارید که بدون هماهنگی با کاندیدا به صرف هزینه های گزاف در جلب آرای مردمی –آنهم از راه نامشروع-مبادرت ورزد؟

مسلم است که سکوت نجیبانه نخبگان و توده های مردمی روزی پایان می پذیرد و افرادی که از اصول شرعی، اخلاقی و جوانمردانه خارج شده اند، باید در پیشگاه ملت متدین پاسخگو باشند. صد البته که وظیفه توده های نخبگانی حوزوی و دانشگاهی و فعالین رسانه ای در مستندسازی تخلفات و روشنگری پیرامون باندهای فاسد، بار مسئولیت نظارتی را از دوش مجریان و ناظرین انتخابات در شهرستان بر نمی دارد و این عزیزان در عین برخورد بهنگام با تخلفات احتمالی، با مستند سازی موارد تخلف از قانون، باید زمینه برخوردهای قانونی بعدی را محفوظ بدارند. 

۴- راهبرد حضور حداکثری مردم در انتخابات که از سیاست های استراتژیک نظام اسلامی و تبلور جمهوریت آن است متأسفانه مورد سوء استفاده برخی کاندیداها قرار گرفته و به همین بهانه برخی دیگر آن را دستاویز چشم پوشی در مقابل برخی تخلفات انتخاباتی قرار می دهند. این در حالی است که اساساً برخورد با موارد خلاف، موجب تقویت حضور و جلب بیشتر آرای عمومی و مشارکت در انتخابات است. چرا که مردم وقتی ببینند رای شان اثر مستقیم در انتخاب نماینده دارد و از عدم تاثیرگذاری آرای ناسالم در نتیجه مطمئن شوند، بدیهی است که با اشتیاق بیشتری در عرصه کنش گری سیاسی وارد خواهند شد. این است که نه کاندیداها می توانند راهبرد حضور حداکثری را بهانه استفاده از روش های غلط قرار دهند چرا که هدف هرگز وسیله را توجیه نمی کند، و نه نخبگان اجتماعی یا ناظران و مجریان سیاسی مجازند این بهانه را بپزیرند و مماشات یا تردید در برخورد قانونی به خود راه دهند.