مرتضی عبدالهی

اخیرا جناب حجت الاسلام دکتر رفیعی در گیلان بودند و مسائلی را در استان مشاهده نمودند و بعد از آن در یکی از سخنرانی های خود به مشکل حجاب اشاره نمودند. این سخنان ایشان که در بیرون استان صورت گرفته است موجب واکنش افراد مختلفی گردید. در این میان برخی افراد از روی عدم انصاف و با هوچی گری به واکنش پرداختند که این رفتار آنها باعث شد اصل مسئله که ـ تذکر درباره فریضه حجاب و بی احترامی برخی به آن ـ به کناری رفته و بیشتر به حواشی آن بپردازند. ما در اینجا می خواهیم واکنش یکی از اولین کسانی که موضعگیری کردند ـ جناب آقای جعفرزاده ـ را بررسی کنیم و اصل مسئله فرهنگ در گیلان و خصوص ولنگاری فرهنگی در ایامی که مسافران به این استان پربرکت می آیند بماند برای فرصتی دیگر.

اما نکاتی که لازم است درباره متن منتشر شده توسط آقای جعفرزاده بیان گردد به طور اجمال در پی خواهد آمد:

1. جناب حجت الاسلام و المسلمین دکتر رفیعی سالیان بسیاری است که در مسائل دینی و مذهبی در حال تحقیق و تتبع هستند و ماحصل تلاشهای ایشان، انتشار دهها کتاب و مقالات مختلف در زمینه های دینی است و علاوه بر آن هزاران ساعت سخنرانی علمی و منبر از ایشان منتشر شده است که موفقیت چشمگیر ایشان موجب شده است که ایشان به یکی از سخنرانان مطرح در این چند ساله در کشور تبدیل شوند و پای ثابت سخنرانان در حسینیه امام خمینی در محضر رهبر فرزانه انقلاب اسلامی گردند.
2. متاسفانه آقای جعفرزاده به جای اینکه با نظر یک کارشناس برجسته فرهنگی و دینی به صورت علمی و منطقی برخورد کنند، شروع به هوچی گری و فشار نمودند و این حرکت ایشان باعث شد که فضایی علیه دکتر رفیعی و سخنان ایشان ایجاد شود و باعث گم شدن اصل مساله و موضوع مهمی که ایشان بیان نموده بودند شد.
3. آقای مهندس جعفرزاده که درگذشته بسیار موفق به آداب بود، در ابتدای این متن، آقای رفیعی را به عنوان یک طلبه محترم و بزرگوار خطاب کرده اند اما در ادامه با بیانی تحقیر آمیز می نویسند «این آقا» و سخنرانی ایشان را «سخنرانی بی محتوا» قلمداد کرده است در حالی که آقای رفیعی فقط در قسمتی از سخنرانی خود، درباره یک موضوعی که در گیلان دیده است، لب به سخن گشوده است و آقای جعفرزاده نباید از روی بی انصافی اینگونه سخن می گفت و می نوشت « آیا نتایج اتهامهای ایشان و آن سخنرانی بی محتوا هدایت به سمت خداست؟»
4. البته آقای جعفرزاده پا را فراتر از این گذاشته اند و گویا که علم غیب دارند و نعوذبالله جای خدا نشسته اند که اینگونه از مقام و مرتبت افراد به راحتی سخن می گویند که می نویسند: «سردار سلیمانی کجا؟ و ایشان کجا؟» و در آخر هم نوشته اند که «منتظر اقدام عملی آن مرد بی بصیرت» هستند.
5. آقای جعفرزاده که عصبانیت و عجله در نوشته شان موج می زند، زحمت ندادند به خودشان که بپرسند آقای رفیعی چرا به گیلان آمده بودند ولی چندین بار ایشان را متهم کرده اند که برای تفریح و خوشگذرانی به گیلان آمده بودند درحالیکه ایشان سخنران سالگرد رحلت امام امت (ره) در مسجد گلشن انزلی به میزبانی هیات رزمندگان شهرستان انزلی بودند و اینگونه صحبت کردن نیز در نهایت بی انصافی است. گذشته از اینها اگر هم ایشان و یا هر کسی در هر ایامی و یا اصلا در ایام رحلت امام برای استراحت و یا تفریح به کنار دریا برود، آیا کار بد و یا گناه کرده است که باید اینگونه مورد طعن و تمسخر قرار گیرد که آقای جعفرزاده می نویسد:« این طلبه بزرگوار کجا رفته بود؟ که ان وضعیت را مشاهده کرده بود؟ ادرس های ایشان شبیه به رفتن در کنار دریا بود؟ واقعا در زمان رحلت امام (ره) ایشان به کنار دریا رفته بود؟»
6. البته آن قسمت از اشارات آقای جعفرزاده درباره تاریخ و تمدن و افتخارات گیلان درست است ولی نگفتند که آقای رفیعی در کجای سخنشان منکر این فرهنگ و دین مردم گیلان شدند. از طرف دیگر گلایه جناب آقای رفیعی اولا نه درباره همه جای و همه افراد گیلان بود چرا که گفتند « در ایام رحلت امام گیلان بودم که برخی از خیابان‌هایش با اروپا فرقی نداشت، برخی با بی‌حجابی محض و لباس‌های نیمه عریان در خیابان حضور داشتند، چرا باید وضع استان گیلان اینگونه باشد؟» ثانیا ایشان گفتند که مشکل کم حجابی و بی حجابی در گیلان بود و هرگز نگفتند که مردم گیلان اینگونه اند و هرگز این کارها را به مردم گیلان هم نسبت نداده اند: «این سخن را نمی‌گویم در گیلان کم‌حجابی یا بدحجابی بود بلکه بی‌حجابی محض بود و آیا چنین وضعی شایسته نظام اسلامی است؟ باید حرمت‌ها در نظام اسلامی حفظ شود.»
7. اما نکته مهمتر در نوشته ایشان این است که از دادستان استان خواسته اند که علیه آقای رفیعی اعلام جرم بکنند؟

اعلام چه جرمی؟ آیا صرف بیان یک نظر، جرم است؟ پس آنها که دروغ بزرگ تقلب و ناکارآمدی نظام را در سال ۸۸ مطرح کردند مجرم نیستند؟ آیا دفاع از جرم و مجرم، خود جرم نیست که هنوز هم برخی به حمایت از سران فتنه دست می زنند؟!!

8. آقای جعفرزاده در این متن تهدید کرده است که :«بعید نیست اگر هیچگونه اقدام عملی و جدی صورت نپذیرد در روزهای آتی شاهد یک تجمع مردمی باشیم» و این برای نهادهای امنیتی باید مهم باشد. زیرا علاوه بر خط دهی در اینگونه تجمعات، که خودش نوعی اخلال در نظم عمومی است، اگر در چند روز آینده اتفاقی بیفتد، سرنخش در این کلام آقای جعفرزاده است و هر خسارتی که وارد شود باید دانست از کجا خط دهی شده است.

البته ایشان یک تهدید دیگر نیز در این نامه کرده است که بسیار قابل تامل است و آن اینکه «اگر [آقای رفیعی] استغفار نکند و عذر خواهی نکند قطعا پاسخ فراموش نشدنی دریافت خواهد کرد» و معلوم نیست که آن پاسخ چه خواهد بود و اگر خدای ناکرده بر اساس این تهییجات بی موردی که آقای جعفرزاده بستر آن را فراهم کرده است، خطری متوجه آقای رفیعی شود و به ایشان آسیبی برسد، قطعا مسئولیت آن متوجه آقای جعفرزاده هم خواهد بود.

حال اگر اعلام جرمی قرار باشد بشود آیا این گفتار و نوشتار و این بی انصافی ها، سزاوارتر به اعلام جرم کردن نیست؟

9. سخن درباره نوشتار آقای جعفرزاده همچنان باقی است ولی در خانه اگر کس است یک حرف بس است؛ لذا در پایان لازم است از باب امربه معروف و نهی از منکر و از باب نصیحت به جناب آقای جعفرزاده یادآوری کنیم که اینگونه برخورد کردن با مسائل، علاوه بر اینکه راه نقد و انتقاد و پیشرفت جامعه را می بندد بلکه راه را برای ولنگاری بیشتر در مسائل فرهنگی جامعه باز می کند و لازم است که ایشان با مقوله فرهنگ و دین به صورت غیر سیاسی برخورد کند و به حل مشکلات بیشمار اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی استان همت بگمارد.

با کلیک روی هر تیتر، بازنشر این مطلب را در سایتهای دیگر مشاهده نمایید
دادستان برای چه باید علیه آقای رفیعی، اعلام جرم کند؟ با نظرات مختلف خوانندگان آن در سایت دیار میرزا

آیا سزاوار این نیست که مدعی العموم علیه مسئولین هتاک و هوچی گر اعلام جرم کند؟ سایت سراج ۸