زنان مجلس که بدون حجاب با کلاه و دستکش و لباسهای الوان حضور داشتند، با قیافه­ های محزون در حالی که عرق شرم بر چهره داشتند ساکت و سر به زیر مثل مجسمه بی حرکت نشسته بودند و حتی عمه ­ها و خاله ­های دکتر رادمنش و سایر بانوان خانواده تا آخر مجلس سربلند نکردند تا خویشاوند عزیز خود را که فقط چند روز قبل بعد از هفت سال و نیم وارد زادگاه خود شده بود، نگاه کنند.