میثم عبدالهی
دانشمند فرزانه، جناب استاد احمد سمیعی گیلانی، در روز ۲ فروردین ۱۴۰۲ش، مصادف با آخرین روز ماه شعبان ۱۴۴۴ق دار فانی را وداع گفت. ایشان از مفاخر برجسته‌ی علمی و فرهنگی کشور و گیلان بودند، به همه مردم استان گیلان، به ویژه شاگردان، بازماندگان و بالاخص خاندان مکرم ایشان تسلیت عرض میکنم.
دکتر عبدالکریم گلشنی
همین حرفها را که می‌زد یک مرتبه یکی از بیرون فریاد زد: «باران! باران! دارد می آید مثل سیل.» جماعت بیرون مسجد بیش از جماعتی بودند که در داخل مسجد حضور داشتند. بعد از این حادثه عده زیادی از جمعیتی که در مسجد بودند، هجوم آوردند به منبرو لباس و عبا و قبای آقا را تکه تکه کردند که به عنوان میمنت و تبرک بردارند.
میثم عبدالهی
اختناق و دیکتاتوری رضاخان به قدری وحشتناک بود که کمتر کسی به خودش جرئت می داد با این رژیم مقابله کند اما کسانی بودند که پنجه در پنجه مزدوران رضاخان افکندند و به زور آزمایی با آن پرداختند. مرحوم شیخ محمدتقی بافقی، حاج آقا حسین قمی و مرحوم بهلول و آیت الله شیخ باقر رسولی رشتی را از زمره بزرگانی می توان شمرد که از چهره وحشت آور رژیم نهراسیده و به دل آتش زدند.
میثم عبدالهی
استاد احمد سمیعی گیلانی نوه دختری آیت الله خمامی است. ایشان فرزند کوچک ترین دخترحاجی خمامی هستند که بعد از شهادت حاجی خمامی در سال ۱۲۹۹ ش به دنیا آمده اند و در خانه حاجی سال ها زندگی کردند. به طور اختصاصی با ایشان درباره آیت الله خمامی مرجع دینی مردم گیلان در عصر مشروطه و سایر بزرگان و علمای رشت گفتگو کردیم که حاصل آن را ادامه می بینید.
