عباسعلی اخوان ارمکی مقدمه یونس معروف به ”میرزا کوچک“ فرزند ”میرزا بزرگ“ از اهالی رشت در سال ۱۲۹۸ هجری قمری به دنیا آمد. دوران کودکی را در مدرسه حاجی حسن واقع در ”صالح آباد“ و مدرسه ”جامع“ گذراند. سپس به تهران آمد و مدتی در ”مدرسه محمودیه“ به تحصیل ادامه داد. او مردی […]
میرزا ناچار بود به حداقلها اکتفا کند… ”ویژگیهای مدیریتی میرزا کوچک خان“ در گفت و شنود شاهد یاران با فتح الله کشاورز این نکته که کامیابیها و ناکامیهای نهضت جنگل تا چه میزان از خصال مدیریتی میرزا کوچک خان نشأت می گیرد، محل تضارب آرا و تحلیلهای گوناگون است. برخی بر این […]
رحیم چراغی «بیاید خرم خوش عید نوروز شود میرزا در این نوروز پیروز آلکساندر خودزکو، درباره اجرای مراسم نوروزی در شمال به سال ۱۸۴۲ میلادی، نوشته است: «نوروزی در گیلان امروز به پسر بچههایی گفته میشود که دسته جمعی حرکت میکنند و اشعاری به میمنت نوروز میخوانند.این پسر بچههای پرجنبوجوش هشت تا دوازده […]
جنگل، مسیر روشن گام هایت را سال هاست مى گرید. قدم به قدم، نفس هاى حماسى توست که تار و پود سپیداران را به سمت خورشید مى کشاند. برخاستى تا استبداد این همه مه را با اراده آفتابى ات درهم بشکنى و در کوچه هاى وطن، شکوه آزادى را فریاد کنى. برخاستى تا نقشه […]
جنگل هاى سرسبز گیلان و درختان سر به فلک کشیده آن با گام هاى استوارت آشناست، غیرت مندى و دلاورى تو را شهادت مى دهند. روزهاى درخشان جنگ آورى هایت، سند سرافرازى این سرزمین شد و شهادت غریبانه ات، امضاى آبرومندى این مرز و بوم. با تو هستم، کوچک جنگلى؛ با همه یاران بى […]
…تو از تبار عالمان عامل بودى که علم و فضیلت را نه هدف، که وسیله مى دانستى و بر آن پیمان که خداوند ازعالمان راستین ستانده بود تا بر ستم ستمگران و بیچارگى مظلومان ساکت ننشینند، پایدار ماندى. لباس رزم پوشیدى و چون صاعقه بر سر دشمنان این ملت فرود آمدى و دنیاى پست […]
سال هاست که دیگر تو نیستى؛ ولى هنوز عطر بودنت را از برگ برگ درختان جنگل هاى گیلان مى شنوم. تو را در سرسبزى تمام درختان حس مى کنم. کوه ها و جاده ها و فصل ها، ردپاى تو را نشان مى دهند. تو، بهارى همیشگى هستى. تو هنوز زنده اى هنوز ابرهاى […]
تو مى دانستى که تبرها برخاسته اند تا درختان استقلال را ریشه کن کنند و پرندگان آزادى را از شاخساران سرسبز صنوبرها، پر دهند. تو مى دانستى که گرگ ها دندان تیز کرده اند تا آهوان تیز تک رهایى را با باران سرب هاى داغ و دندان هاى تیز، در بستر جنگل سلاخى کنند […]
تفنگت میرزا! تفنگت هنوز بر سینه کش دیوار دلم آویزان است. کهنه شده ام؛ مثل تفنگ. هیچ کس افکار غیورم را نمى خرد. تفنگت میرزا با دلم حرف مى زند؛ برایم آواز دیلمان مى خواند. مى گوید: مردان بزرگ در برگ برگ خستگى تاریخى جان مى گیرند. مى گوید: هر جا تاریخ از نفس […]
«امشب همه غم هاى عالم را خبر کن بنشین و با من گریه سر کن گریه سر کن… اى جنگل؛ اى داد! از آشیانت بوى خون مى آورد باد!… آنجا چه آمد بر سر آن سرو آزاد؟» و «یونس» از دل تاریکى ها بر آمد؛ خورشید جنگل، سر زد؛ به دنیا و قریه «استادسرا». […]
