بسیاری از مردم رشت مقبره خانوادگی پورداوود را که در کوچه ای که از آفخرا به سمت سبزه میدان می رود، در کنار ساختمان سابق آموزش و پروش رشت، دیده اند. همزمان با سالگرد درگذشت ابراهیم پورداوود در ۲۶ آبان ۱۳۴۷، که از وزنه های جریان روشنفکری ایران در دوره های دیکتاتوری پهلوی اول و دوم، لازم است نگاهی به عملکرد او داشته باشیم. او بیش از ۳۰ سال به عنوان ایدئولوگ باستان گرایی در زمان پهلوی‌ها نقش مهمی را در فضای علمی و اجتماعی و سیاسی ایفا کرد که تاثیراتش هنوز جریان دارد.

خاندان ابتهاج به بهایی­گری مشهور بودند به طوری ­که ابراهیم خان ابتهاج الملک پدر بزرگ هوشنگ ابتهاج در سال ۱۲۹۷ش به این علت که جملاتی موهن در مورد ظهور امام عصر (عج) به کار برده بود توسط یکی از رعایای خودش به نام “سید پله­ آقا اباتری” در قریه “دگور” با داس به قتل ­رسید.

میثم عبدالهی
در سال ۱۳۸۳ پایان نامه‌ای با عنوان «روابط اقتصادی، تجاری، اجتماعی و سیاسی ایران و روسیه در قرن ۱۹» نوشت و مدرک دکترای تاریخ را از یکی از مراکز آکادمیک روسیه در مسکو گرفت…

هوشنگ ابتهاج که به «ه. الف. سایه» شناخته می شود، از سالهای پیش از انقلاب اسلامی در حزب توده فعال بوده است. پدر و عموی‌هایش از خدمتگزاران وفادار و طراز اول رژیم پهلوی علی الخصوص در مناصب مربوط به مسائل پولی و مالی به شمار می رفتند. پدربزگ او «میرزا ابراهیم خان ابتهاج‌الملک»، از سران متعصب بهاییت در رشت بود که عبدالبها رهبر این فرقه ضاله از سرزمین عکا برای او نامه هایی نوشته است و او را چنین دعا کرده است: «علیه بهاء الله»!

میثم عبدالهی
جعفر خمامی زاده با اینکه از نزدیکان و بازماندگان شهید آیت الله خمامی به شمار می رفت ولی کم پیش می آمد که در جمعی نام این فقیه وارسته برده شود و خمامی زاده، هتاکی ای به ایشان نکند. این موضع از رابینوی انگلیسی ـ نایب کنسول انگلیس در رشت در زمان مشروطه ـ آغاز شد و مقلدین این نویسنده تا به امروز بر همین سیاق باقی هستند. خمامی زاده مهم ترین مترجم آثار رابینوی انگلیسی بود.