حجت الاسلام والمسلمین سیدمحمدجواد پیشوایی، فرزند آیت الله سیدابوطالب پیشوایی، دو کتاب خاطرات دارند که محتوای آنها مکمل یکدیگر است. از هر دو کتاب مُرید روح الله و فرزند شهر خوبان در اینجا در موضوع مصائب روحانیت و مردم بندرانزلی در دوران دیکتاتوری رضاخان پهلوی استفاده شده است.

خبر شهادت مصطفی را حاج آقای جلالی به امام داده بود. آقای جلالی گفت امام پیغام دادند که آقای پیشوایی را پیش من بیاورید. بنده، حاج خانم، حاج آقا جلالی و خانم ایشان، حاج آقا مسافری و خانمشان و خواهرم و مجتبی و پدر و مادر حاج خانم و چند تا از اعضای خانواده هم بودند. در همان حیاطی که حضرت امام در بالکن مشرف به آن می نشستند ایشان را ملاقات کردیم. دست آقا را گرفتم و بوسیدم …

علی فرج‌اللهی
پیشنماز مسجد حاج آقای پیشوایی پسری داشت که از لحاظ سنی سه چهار سال از ما بزرگتر بود، هیکل نحیفی داشت و صورتی مهربان و خنده‌رو، اسمش مصطفی بود اما بهش می‌گفتیم آقا مصطفی

مجتبی طبری
در زمان طاغوت، سال ۵۶ ـ با ایشان دارم. یک روز درس زبان داشتیم و معلم ما خانمى بى حجاب و با سر و وضع آنچنانى بود. قبل از آن که وارد کلاس شود دیدم سیدمصطفى روى تخته سیاه کلاس نوشت: «اى زن شرف تو در حجاب توست». موقعى که معلم وارد کلاس شد چشمش به نوشته روى تخته سیاه افتاد با ناراحتى و عصبانیت پرسید: کى این را نوشته؟

حجت الاسلام پیشوایی بعد از حضور در بندر انزلی و بررسی اوضاع این شهر، در روز ۳۰ بهمن ۱۳۵۷ یعنی سه روز بعد از ورود به انزلی که برای سامان دادن به اوضاع این شهر و جلوگیری از اغتشاشات وارد آن شده بود نامه ای به آیت الله ربانی شیرازی از اعضای کمیته مرکزی شورای انقلاب اسلامی می نویسد و از او درخواست می کند «سروان منصور ستاری» را به دلیل اینکه در دوران انقلاب «یار و همدل و مددکار» انقلابیون بودند برای ادامه فعالیت ها و «انجام امور سیاسی و اجتماعی» به این شهر مامور کند.