میثم عبدالهی
نقش میرزا کریم خان رشتی، در سرکوبی نهضت جنگل، برجسته بود. او از برجسته‌ترین عوامل انگلیس در ایران معاصر، جبهه عظیمی ایجاد کرد و طیف‌های مختلفی از گروه‌های داخلی را حول محور ضدیت با نهضت جنگل، گرد آوردند و از همه آنها استفاده کرد. …
میثم عبدالهی
از آغاز نهضت مشروطه، بابی‌ها (ازلی‌ها) و بهایی‌ها در رشت حضور داشتند و فعالیت‌های مخربی انجام می‌دادند. فعالیت این جریان‌ها در دوران استبداد صغیر، در گیلان به اوج خود رسید. بخش مهمی از فعالیت آنها فعالیت تروریستی بود که در رشت، تأثیرهای مهمی گذاشت و شخصیتی چون حاج ملامحمد خُمامی، از رهبران جریان شریعت‌خواهی ایران، و چند مجتهد دیگر ترور شدند و به شهادت رسیدند.
میثم عبدالهی
در اینجا به طور اجمالی درباره تاریخ بابیت و بهاییت در گیلان سخن خواهیم گفت و متناسب با فضای مجازی و به طور بسیار خلاصه سخن گفته شده است. این یادداشت، گلچینی از چند مقاله علمی و تفصیلی نگارنده درباره تاریخ بابیت و بهاییت در گیلان، مبتنی بر منابع داخلی بهاییت، است …
کاظم مشتاق و ابوذر مظاهری
برادران بهائی باقروف که بعدها نام خانوادگی خمسی را برگزیدند، از ثروتمندترین و با نفوذترین بهائیان گیلان و تهران به شمار می رفتند. گراند هتل در لاله زار تهران که هتلی اروپایی محسوب می شد و یک ارکستر قفقازی هم داشت متعلق به باقراوف بود.
نفوذ چریک های وابسته به روس و انگلیس و عناصر بهائی که گاه حتی به نام کمونیسم در میان جنگلی ها قرار می گرفتند، باعث ایجاد فتنه و آشوب در صفوف نهضت شد و نهضت را دچار آشفتگی و از هم گسستگی کرد. سرانجام در ۱۱ آذر ماه ۱۳۰۰ پس از گذشت شش سال و نیم با شهادت سردار جنگل این نهضت به پایان رسید.
خاندان ابتهاج به بهاییگری مشهور بودند به طوری که ابراهیم خان ابتهاج الملک پدر بزرگ هوشنگ ابتهاج در سال ۱۲۹۷ش به این علت که جملاتی موهن در مورد ظهور امام عصر (عج) به کار برده بود توسط یکی از رعایای خودش به نام “سید پله آقا اباتری” در قریه “دگور” با داس به قتل رسید.
هوشنگ ابتهاج که به «ه. الف. سایه» شناخته می شود، از سالهای پیش از انقلاب اسلامی در حزب توده فعال بوده است. پدر و عموی‌هایش از خدمتگزاران وفادار و طراز اول رژیم پهلوی علی الخصوص در مناصب مربوط به مسائل پولی و مالی به شمار می رفتند. پدربزگ او «میرزا ابراهیم خان ابتهاج‌الملک»، از سران متعصب بهاییت در رشت بود که عبدالبها رهبر این فرقه ضاله از سرزمین عکا برای او نامه هایی نوشته است و او را چنین دعا کرده است: «علیه بهاء الله»!
