در چنین روزهایی سردار جنگل و یاراش که فریاد نه شرقی و نه غربی سر داده بودند و پرچم لا‌اله‌الا‌اللّه برافراشته بودند توسط دیکتاتوری رضاشاه به شهادت رسیدند؛ اما دردناک تر از آن، فریفته شدن عده ای از خواص به وعده‌های دنیوی و پست و مقام های پوشالی بود.
اما سرنوشت دو تن از بزرگترین خائنین به نهضت اتحاد اسلام چه بود؟ در ادامه می خوانید:

میثم عبداللهی محقق تاریخ معاصر ایران، گفت: باید نگاه کرد که نوع تعامل چپ ها، مارکسیم و شوروی با میرزا کوچک‌ به چه نحوی بوده است، یک تعامل بد بوده؛ چرا که میرزا یک شخصیت مسلمان است که مهمترین مانع ورود کمونیسم به ایران بود.

قربان صحرائی چاله‌سرائی
بین سالهای ۱۲۹۵ تا ۱۲۹۹ شمسی مردم دو بلوک شاندرمن و ماسال از بلوک پنج‌گانه تالش نیز در همراهی سردار جنگل؛ چه مالی و چه جانی دریغ نکردند. هرچند سردار مقتدر تالشدولابی از طرق مختلف عرصه را بر این اهالی تنگ کرده بود ولیکن کسی که دفاع از حق و حقیقت را سر لوحه زندگی‌اش قرار دهد از هر روزنه‌ای که بیابد فروگذار نیست.

«ما در دوران مبارزه خودمان، هر وقت نام میرزا کوچک جنگلی و شرح حال او را می خواندیم، نیرو می گرفتیم» مقام معظم رهبری حضرت آیت الله العظمی خامنه ای

هیئت حاکم دیویزیون قزاق عبارت بودند از میرزا جوادخان متین الملک (سرتیپ عبدالجواد قریب) و شاهزاده اعتبارالدوله (سیف الدین بهمن) . حکم اعدام مرا صادر کردند در نتیجه وساطت حاج میرزا ابوالحسن شریعتمدار گیلانی با پرداختن دوازده هزار ریال در حکم صادره تجدید نظر کرده از قتل من درگذشته و به تبعیدم اکتفا نمودند.