آیت الله خائفی:
تا در قم و نجف اشرف هم که بودم با ایت الله پیشوایی از طریق مکاتبه درارتباط بودم و نکته ای که برای من خیلی جالب بود این بود که همیشه ایت الله پیشوایی در نامه های خود مرا با عنوان دوست گرامی خطاب می نمودند که با وجود فاصله سنی و مراتب علم و فضل ایشان نشان از تواضع ان استاد و دلگرمی دادن به ما بود که در راه علم گام برداشته بودیم.
آیت الله رودباری:
آیت الله پیشوایی بسیار به طلابی که در راه علم ساعی و کوشا بودند علاقمند بود و نه تنها ما در ایران که بودیم از ایشان شهریه[۲] می گرفتیم بلکه در سالیانی که در نجف اشرف هم که تحصیل می کردیم شهریه ارسالی توسط ایت الله پیشوایی برایمان ارسال می شد و ایشان تا اخرین ماه عمر شریفشان برای ما در نجف شهریه می فرستادند.[۳]
[۱] . نوه آیت الله پیشوایی
[۲] . شهریه مقرری ماهانه طلاب و فضلای علوم دینی را گویند که توسط یک استاد و مجتهد پرداخت می گردد.
[۳] . این نکته را آیت الله سیدمجتبی رودباری در مسجد صفی رشت (مسجد خودشان) برایم نقل نمودند
