تلگراف آیت الله ضیابری به رئیس جمهور فرانسه درباره تبعید امام خمینی+ سند
میثم عبدالهی
«حضرت ژیسکار دستن ریاست جمهوری فرانسه! در این هنگام که مرجع عالیقدر شیعه و زعیم ملت ایران آیت الله عظمی خمینی در کشور فرانسه هستند، انتظار عموم مسلمانان خصوصا ملت ایران آن است که حضرت رئیس جمهوری و دولت و ملت فرانسه، مقدم آن شخصیت عالیقدر را … »
میثم عبدالهی
سند زیر اولین بار در روزنامه اطلاعات روز ۱۷ مهر ۱۳۵۷ منتشر شد. سپس گزارش آن عینا در پرونده ساواک امام خمینی (ره) درج گردید. متن کامل آن بعد از پیروزی انقلاب اسلامی اولین بار در کتاب «اسناد انقلاب اسلامی»، ج۲، با دست سیدحمید روحانی، تاریخنگار انقلاب اسلامی، به تاریخ پاییز ۱۳۷۴ منتشر شد. موسسه تنظیم و نشر آثار امام خمینی (س) و نشر عروج پرونده ساواک امام خمینی را در ۲۲ جلد قطور با نام «سیر مبارزات امام خمینی در آینه اسناد به روایت ساواک» به سال ۱۳۸۶ تدوین کردند و برای دومین بار در ج۱۰ این مجموعه منتشر گشت.
***
آیت الله سیدمحمود ضیابری دست از مبارزه برنداشت و اسناد ساواک، گویای این فعالیت ها است. یکی از جالب ترین اقدامات آیت الله ضیابری نامه ای است که به رئیس جمهور وقت فرانسه نوشته بودند. امام خمینی در ۱۳ مهر ۱۳۵۷ از عراق به پاریس تبعید شد. آیت الله ضیابری روز ۱۷ مهر تلگرافی به «ژیسکار دستن» رئیس جمهور فرانسه ارسال کردند و طی آن نوشتند که رهبر شیعیان حضرت امام خمینی مهمان شما شده اند، انتظار می رود که مراتب مهمان نوازی را رعایت کنید و به خوبی از ایشان و همراهانشان مراقبت کنید. آیت الله ضیابری تلگرافی به امام خمینی ارسال کردند و از حال امام جویا شدند و دعا کردند که امام به زودی به کشور بازگردند.
متن کامل نامه ایشان به این شرح است:
«حضرت ژیسکار دستن ریاست جمهوری فرانسه!
در این هنگام که مرجع عالیقدر شیعه و زعیم ملت ایران آیت الله عظمی خمینی در کشور فرانسه هستند، انتظار عموم مسلمانان خصوصا ملت ایران آن است که حضرت رئیس جمهوری و دولت و ملت فرانسه، مقدم آن شخصیت عالیقدر را گرامی دارند و حداکثر مراقبت در جهت امنیت در غایت تکریم و احترام شایسته مقام معظم له، مبذول گردد.
جامعه روحانیت استان گیلان – الحاج سید محمود ضیابری.»
منابع:
سیر مبارزات امام خمینی در آینه اسناد به روایت ساواک، موسسه تنظیم و نشر آثار امام خمینی (س)، عروج، تهران، دوم، ۱۳۸۶، ج۱۰، ص۵۲۴.
اسناد انقلاب اسلامی، با مقدمه: سیدحمید روحانی، مرکز اسناد انقلاب اسلامی، تهران، اول، پاییز ۱۳۷۴، ج۲، ص۳۸۸٫





