مقام معظم رهبری: در طول تاریخ، رنگ های گوناگون بر سیاست این کشور پهناور سایه افکند؛ اما رنگ ثابت مردم گیلان، رنگ ایمان بود.
جمعه ۱۰ فروردین ۱۴۰۳ - Friday 29 Mar 2024
محتوا
۱۲۰ ویژگی از مرحوم آیت الله حکیم عسکری گیلانی

۱۲۰ ویژگی از مرحوم آیت الله حکیم عسکری گیلانی

آنچه در زیر خواهید خواند نوشته ای است درباره وِیژگی های شخصی، علمی، فکری و معنوی مرحوم آیت الله حکیم عسکری گیلانی که توسط یکی از شاگردان ایشان حجت الاسلام سید اصغر سعادت میرقدیم تنظیم شده است و در وبلاگی که به نام حکیم عسکری به فعالیت می پردازد منتشر شده است. رنگ ایمان این متن را جهت زنده نگه داشتن نام و یاد این عالم فرزانه بازنشر می نماید:

سه‌شنبه 24 اکتبر 2017 - 05:16

سید اصغر سعادت میرقدیم

اشاره: آنچه در زیر خواهید خواند نوشته ای است درباره وِیژگی های شخصی، علمی، فکری و معنوی مرحوم آیت الله حکیم عسکری گیلانی که توسط یکی از شاگردان ایشان حجت الاسلام سید اصغر سعادت میرقدیم تنظیم شده است و در وبلاگی که به نام حکیم عسکری به فعالیت می پردازد منتشر شده است. رنگ ایمان این متن را جهت زنده نگه داشتن نام و یاد این عالم فرزانه بازنشر می نماید:

  1. باتقوی و باایمان و بااخلاص و اهل توکل بود.
  2. عالم ربانی بود.
  3. استادی حاذق و ماهر در تدریس علوم فلسفی و کلامی و عرفانی بود.
  4. بیش از ۳۰ سال تدریس کرد
  5. مسلط بر متون فلسفی و کلامی و عرفانی بود
  6. دوازده سال از محضر درس فلسفی و عرفانی حضرت علامه محمد حسین طباطبایی بهره برد
  7. هشت سال از محضر حضرت امام خمینی استفاده نمود
  8. پانزده سال از محضر حضرت آیت الله سیدمحمد رضا گلپایگانی بهره مند گشت
  9. اهل دعا و مناجات و ذکر بود.
  10. اهل صفا و صداقت و صمیمیت بود.
  11. طالب و تشنه حقیقت بود
  12. اهل اندیشه و تفکر بود
  13. فروتن و متواضع بود
  14. اهل صبر و بردباری و شکیبایی بود
  15. سختی ها و مرارت های دنیا و حوادث را لمس کرده بود
  16. در هشت سالگی پدرش را از دست داد
  17. باتجربه و کارآزموده بود
  18. دلبستگی به مقام و منصب و شهرت و… نداشت
  19. مرحوم علامه طباطبایی به ایشان توجه داشت
  20. به تربیت طلاب و شاگردان اهتمام داشت
  21. ژرف اندیش بود
  22. به کیفیت درس توجه و اهتمام داشت
  23. از کبر و غرور مبری بود
  24. دارای ذهن باز و منبسط بود و از انجماد فکری و دُگم اندیشی متنفر بود
  25. اهل شب و تهجد بود
  26. همیشه قبل از اذان صبح بیدار بود
  27. از نظر وضع معیشتی و اقتصادی ،متوسط بود
  28. وابستگی مالی به هیچ جایی نداشت و مستقل بود
  29. زهد عالمانه داشت
  30. سنگین و متین و با وقار بود
  31. دور اندیش بود
  32. مجلس درسش ساده و بی آلایش بود
  33. نکات و اشعار زیادی از عرفاء و بزرگان از حفظ بود و به زیبایی می خواند و بیان می کرد و قدرت بالایی در تمثیل داشت و مطالب سنگین فلسفی و عرفانی را با مثال های زیبا  تبیین می نمود .
  34. نکته سنج و دقیق بود
  35. اهل قلم بود
  36. اهل نظم و برنامه در زندگی بود
  37. تحت تأثیر این و آن قرار نمی گرفت
  38. جوگیر و جوزده نمی شد
  39. استقلال فکری داشت
  40. مرید و مُحب امام خمینی ره بود و اکثر اوقات عشق و ارادت خود را به امام و نظام جمهوری اسلامی نشان می داد و اظهار می کرد
  41. به عرفان حضرت امام خمینی ره خیلی اهمیت می داد
  42. می فرمود حضرت امام خمینی از جمله عرفایی بود که یک امت را به سوی خدا حرکت داد
  43. در مسائل عرفانی بیشتر متأثِّر از حضرت امام خمینی و حضرت علامه طباطبایی بود
  44. به تبلیغ اهمیت می داد
  45. با جوانان و فرهیختگان و طلاب و فضلاء و دانشمندان و دانشجویان و اساتیدِ دانشگاه ارتباط داشت
  46. بی تکلف و راحت بود
  47. حریم برای خودش ایجاد نمی کرد که کسی جرئت نکند به ایشان نزدیک شود
  48. تکبر علمی و اخلاقی نداشت
  49. از گعده گیری ها بدش می آمد
  50. از اِتلاف عمر ناراحت می شد
  51. از عقب ماندگی حوزه های علمیه از جامعه و زمان نگران بود
  52. با تصوف بازی و صوفی گری مخالف بود
  53. با انحرافات عقیدتی و اخلاقی برخورد عالمانه و قاطع می کرد
  54. با انحرافات فکری در گیلان برخورد می کرد
  55. در حال ساده زیستی تدریس می کرد
  56. به بهداشت اهمیت خاصی می داد و از ژولیدگی بدش می آمد
  57. می فرمود طلبه های گیلانی و مازندرانی خوش تیپ وخوش پوش هستند
  58. از اینکه عده ای رعایت بهداشت کوچه و خیابان را نمی کردند ،ناراحت می شد
  59. معتقد بود که شریعت و طریقت و حقیقت یک چیز است و جدای از هم نیستند و خودش نیز هر سه را باهم داشت
  60. در رابطه با مسائل دینی اهل تسامح و تساهل نبود
  61. معتقد بود که در مسائل و معارف دینی باید در حد بالا مطالعه داشته باشیم
  62. با مردم و جوانان با گشاده رویی روبرو می شد
  63. از صدای خوش و آهنگ زیبا در چهارچوب شرع خوشش می آمد
  64. از شتابزدگی در امور پرهیز می کرد و به اصطلاح عجول نبود
  65. اهل نظم در زندگی و در تدریس بود
  66. با پای پیاده به تدریس می آمدند
  67. حالت درون گرایی داشتند
  68. اهل ادعای فضل و کرامات نبود و از این کارها بیزاری می جُست
  69. ایشان با اینکه مسلط به همه کتب عرفانی و فلسفی و کلامی و…بود ولی خود را نشان نمی دادند و بعدا افراد به شخصیت علمیش پی می بردند
  70. از نظر شیوه تدریس متأثر از علامه طباطبایی بودند و به متن کتب علمی بسیار اهمیت می دادند و می فرمود مرحوم علامه مُلّامَتنی بود و به متن کتاب علمی اهمیت می داد
  71. دنبال گنبد و بارگاه برای خودش بعد از مرگ نبود
  72. به فکر اصلاح جامعه بود روی این جهت به تبلیغ اهتمام می ورزید
  73. به امور فرهنگی و معنوی اهمیت می داد
  74. گمنام زندگی کرد
  75. از سن نوجوانی عشق و علاقه به معقول داشت و می فرمود اگر واعظی در محل ما منبر می رفت هرگاه از معقول می گفت من به وجد می آمدم
  76. می فرمود شاخ و بال های اضافی علم را باید قیچی کرد و نباید طلبه را معطل کرد
  77. روش فعلی و قبلی حوزه را نمی پذیرفت و معتقد بود که باید حوزه در همه زمینه ها متحول شود و تکامل پیداکند
  78. از اینکه طلاب بی انگیزه درس می خوانند انتقاد می کرد و ناراحت می شد
  79. می فرمود طلبه باید خودش را به یک استاد ماهر بسپارد که سال ها در خدمت آن استاد باشد تا ساخته شود
  80. ایشان حتی روزهای تعطیلی هم گاهی برای بعضی از طلاب مُجِدّ درس می گذاشتند
  81. مُوحِّد واقعی بود
  82. اهل دروغ و حیله و مکر و نیرنگ و کلک نبود
  83. به (لامُؤَثِّرَ فِی الوُجُودِ اِلَااللهُ) باور داشت
  84. به رزق مقدر اعتقاد و ایمان داشت
  85. درس و تدریس را به جهت گرما و سرما و باران و باد و… تعطیل نمی کرد. در یک روز طوفانی و بارانی یکی از شاگردان از ایشان سؤال می کند اگر باران ادامه پیدا می کرد و خیابان آب می آمد بازهم به درس وکلاس تشریف می آوردید؟!! فرموده بود: اگر خیابان آب می گرفت قایق کرایه می کردم و از روی آب می آمدم و درس را تعطیل نمی کردم
  86. به کیفیت غذا توجه داشت نه کمیت
  87. از گوشت در حد نیاز استفاده می کرد و بیشتر از میوه جات مصرف می نمود
  88. ناهار و شام و صبحانه بطور متعارف میل می فرمود
  89. به تحصیل فرزندان اهمیت می داد
  90. می فرمود روزگار ما روزگاری نیست که دختران بی سواد باشند. می فرمود الگوی ما در تحصیل علم و دانش حضرت فاطمه زهراء (سلام الله علیها ) است
  91. از تک بُعدی پرهیز می کرد و از آدم های تک بُعدی بدش می آمد
  92. به منبر و وعظِ عالمانه اهمیت می داد و از منبرهای کشکولی و جنگلی خوشش نمی آمد
  93. می فرمود منبرها و خطابه ها باید نوآوری داشته باشد و در شنونده تحول ایجاد کند
  94. معتقد بود که طلاب و ارباب عَمائم(مُعمّمین) باید هدفمند درس بخوانند و هر کس استعداد و ذوق خود را بشناسد که چه کاره می خواهد بشود؟
  95. از حرکات سبک و جاهلانه بعضی از اهل علم ناراحت می شد
  96. می فرمود اهل علم اگر منکری را دیدند باید فورا تذکر دهند و ملاحظه اشخاص را نکنند
  97. در کلاس درس اجازه اشکال بی مورد به شاگردان نمی داد و می فرمود اشکال بی مورد باعث اِتلاف وقت و تضییع حق دیگر شاگردان است
  98. با وقار راه می رفت و از عجله و شتاب در راه رفتن پرهیز می کرد
  99. می فرمود طلبه باید عزت نفس داشته باشد
  100. می فرمود اهل علم باید حرّیت و کرامت خودشان را حفظ کنند
  101. می فرمود بدون فلسفه و عرفان بسیاری و یا حداقل بخشی از روایات قابل تفسیر نیست
  102. می فرمود حوزه باید در همه عرصه های علمی از دنیا جلوتر باشد و یا لااقل عقب نباشد
  103. می فرمود محال است که من قبل از اذان صبح بیدار نباشم و بعد از اقامه فریضه صبح دیگر نمی خوابید تا بعد از صرف ناهار
  104. می فرمود سعی می کردم که وقتم را تلف نکنم
  105. به طبیعت و باغ و بوستان علاقه داشت و می فرمود تابستان ها که به گیلان مسافرت می کردم یکی دو تا کتاب برمی داشتم و می رفتم در باغ کنار نهر آبی مطالعه می کردم
  106. می فرمود با هر کس رفاقت نداشته باشید چون بعضی ها هم ضرر و هم ضِرارند
  107. از جمع کردن کتاب مخالف بود و می فرمود طلبه نباید زیاد کتاب بخرد بلکه می بایست خود محقق باشد . جمع کتب انسان را از تحقیقات باز می دارد
  108. در خانه اش یک کتابخانه کوچک داشت که بیشتر کتاب های منبع را شامل می شد.
  109. خوش مجلس و خوش صحبت بود
  110. به مطالعه کتاب های علمی و مفید اهمیت می داد
  111. هر کتابی را که مطالعه می کرد بعد از فیش برداری و برگزیدن نکات لازم و مفید، آن را یا به کتاب فروشی ها و یا به افراد رد می کرد
  112. به اشعار شعراء نامی توجه داشت مخصوصا اشعار حافظ شیرازی و جلال الدین مولوی
  113. به قرآن و نهج البلاغه و کلمات معصومین علیهم السلام بسیار و بسیار اهمیت می داد
  114. می فرمود کلمات و سخنان بزرگان و عرفاء و فلاسفه را خشک به مردم تحویل ندهید چون برای مردم ثقیل و سنگین است بلکه آنها را رنگ و لُعاب بزنید و به مردم بدهید
  115. می فرمود هر شب قبل از خواب سه مرتبه سوره توحید را هدیه به روح استادم مرحوم علامه طباطبایی میکنم
  116. می فرمود آنهایی که به بزرگانشان توهین و بی حرمتی می کنند عاقبت خوبی ندارند
  117. می فرمود بعضی ها حماری زیستند و حماری رفتند
  118. می فرمود خیلی ها شهرت دارند ولی در معارف الهی کودک و عوام هستند
  119. حرّاف و پرحرف نبود و به قدر نیاز صحبت می کرد
  120. دهن بین و زودباور نبود
  121. به ماست خیلی علاقه داشت
  122. سرسفره از غذا و خورشت و چیزهای نزدیک خود بر می داشت و در هنگام غذا از سخن گفتن و نگاه به دیگران پرهیز می کرد
  123. در منزل حتی المقدور کارهای مربوط به خویش را خودش انجام می داد
  124. در حال تدریس در یکی از مدرس های فیضیه دچار عارضه قلبی شد که عصر همان روز به دیار باقی شتافت

مطالب فوق نکاتی است که بخشی از آن را بنده در ایشان یافتم و یا به اینجانب فرمودند و بخشی دیگر برگرفته از مصاحبه حجت الاسلام جناب آقای بهرام دلیر نقده ای و مصاحبه حجت الاسلام جناب آقای عبدالرحیم اباذری و نوشتاری از حجت الاسلام جناب آقای جعفرمهدی پور لنگرودی ارباستانی، می باشد.

منبع: http://hakim-askari.rozblog.com/

ارسال دیدگاه

enemad-logo