رضا باقی‌زاده لنگرودی
آیت الله بهجت روحی فداه یک عطیه ی الهی و از ذخایر گرانقدر خداوند متعال است و ذکر کمالات چنین سالکان و اصلی مبتنی بر شناخت این بزرگواران است که دارای ارتقای روحی و عروج ملکوتی اند و جان آنان در اثر عدم تعلقات مادی همواره با عالم عقول و مجردات در ارتباط است.
آیت الله بهجت در بین شخصیت ها و مراجع حتى مرحوم امام و دیگران از جایگاه بسیار رفیع برخوردار است. او زندگی را با دوستی و آشنایی با خدا و زهد و پرهیز از گناه شروع کرد و از جهت تقوا و پرهیزگاری مصداق واقعى «وَلَا خَوْفٌ عَلَیْهِمْ وَلَا هُمْ یَحْزَنُونَ» گردید.
رضا باقی‌زاده لنگرودی
سه نفر از اهالی فومن (همشهری های حضرت آیه الله) به خدمتشان مشرف شدند. یکی از آنان فرزند آقا سیدزین العابدین مقیمی بود. معظم له قدری درباره ی عظمت جدّشان و سپس درباره ی پدرشان صحبت کردند، سپس فرمودند آقا سیدزین العابدین خیلی شجاع بود، در زمان رضاخان در مجلس شورای ملی وکیل بود.
محمدتقى ادهم نژاد
آیه الله بهجت از نوجوانى به میدان خودسازى گام نهاد و به همان اندازه که به فراگیرى علوم الهى جدّیت داشت، به تزکیه نفس و خودسازى همّت گماشت به گونه اى که در پرتو علم و تقوا، در همان اوان جوانى در نجف اشرف، کراماتى از او ظاهر گردید.
