
شعری گیلکی در سوگ آیت الله رودباری
ابراهیم لایق برحق
این شعر در روز سوم فروردین ماه سال ۱۴۰۱ شمسی یک روز بعد از رحلت آن عالم برجسته، سروده شده و در رسانه های گیلان از جمله کانال ایتای گیلان پرس منتشر شده بود. رنگ ایمان، این شعر را در اولین سالگرد آن عالم فقید، خدمت عموم مردم گیلان تقدیم می کند.
ابراهیم لایقبرحق
اشاره: این شعر در روز سوم فروردین ماه سال ۱۴۰۱ شمسی یک روز بعد از رحلت آن عالم برجسته، سروده شده و در رسانه های گیلان از جمله کانال ایتای گیلان پرس منتشر شده بود. رنگ ایمان، این شعر را در اولین سالگرد آن عالم فقید، خدمت عموم مردم گیلان تقدیم می کند.
برای آیت الحق، حاج سیدمجتبی رودباری
صف به صف مسجدَ سفیدَ دورون مردومان نیشته بید قبل نماز
بس کی تی عشقه رِ هوایی بید زودترِیْ آموئید قبل نماز
***
تا بایی مسجدَ درَ بودورون عین سرباز منتظر ایسه بید
دیدهبانی دهندیبید با دیل همهتانم کی چوم به در ایسه بید
***
سربازان اما تا تره کی دئید شوق جه نظم و صف بهم خوردی
همّگی رو به سوی تو آموئید انگاری موجَ کف بهم خوردی
***
هر روز و هر دقیقه هم کی تره بیدهبید باز تنگه دیل بوستید
بازاری یا فقیر و استاندار فرقی ناشتی ترِه ذلیل بوستید
***
ایته ماچّی داهی به تی شانه اویتهیم تی عبایه دس کشهای
کفشدارَ ذوقم از همه ویشتر چون کی تی خاک پایه دس کشهای
***
ای نفر گفتی التماس دوعا حق ببخشه تره بی تی جدّات
ایته گفتی او شور و حاله میان به جمال محمدی صلوات
***
تو ولی گفتی من شیمه خاکم بندهیم من درست بمثل شوما
زوواشید تا با هم نماز بخوانیم وقت عشقبازیه، لقای خودا
***
تی نماز عطر دیگهای داشتی یاس پیغمبر ربوبیت
تی قنوت «لا اله الا الله اَلحلیم الکریم» عبودیت
***
استخاره بهانه بو آقا امه خواستیم تی پهلو نور بیگیریم
جه تی ذکر گفتن و جه سجدهی شکر جه تی حال، درسَ جورواجور بیگیریم
***
آقاجان ! لحظهی سلام شوما به امام زمان صفا داشتی
تی چومانه دَوَستی و با دیل سفرَ سهله، سامرا داشتی
***
درس تفسیر جمعه شب ایطرف فاتحهخوانییم تیشین درسه
کفشانه جوفتکودن وقتی بوستی روضه رِ بانییم تیشین درسه
***
روضهدارَ مصیب ارباب! ناجه داریم تی سوزَ ارسویه
تی کتابخانهیم به سر زنه کی د نیدینه تی نازنین رویه
سوم فروردین ماه سال یکهزار و چهارصد و تلخ