کلمه برتر

مرتضی عبدالهی

اگر اندکی در روایات اهل بیت علیهم السلام دقت کنیم می بینیم که برای بررسی برتری و عظمت کسی یا کاری ،آنرا باشهید می سنجند مثلا آمده است که اگر کسی در غربت بمیرد ویاکسی در راه تحصیل علم بمیرد و یا کسی در راه دفاع از اهل و مالش به دست راه زنان بمیرد و… اجر شهید را دارد.

چرا در این مورد ، شهید، ملاک قرار گرفته است .

در تمام دوران زندگی بشری بر این زمین گسترده ،کسان دیگری نیز زندگی کرده اند که هر یک به نحوی خدمتی به بشریت نموده باشند؛ولی چرا حق شهدا از حق سایر خدمتگزاران بیشتر و عظیمتر است؟

البته جواب این سوال برای آنها که در میدان حضور ،شاهد جانبازی و شهادت بوده اند ، واضح است ؛ اما ـ  اززبان آن شهید مطهرـ بدانیم که « مَثَل شهید چون شمع است که خدمتش از نوع سوخته شدن و فانی شدن وپرتوافکندن است تا دیگران در این پرتو که به بهای نیستی او تمام شده بنشینند و آسایش بیابند و کار خویش را انجام دهند.آری ، شهدا شمع محفل بشریتند؛ سوختند و محفل بشریت را روشن کردند. اگر این محفل تاریک می ماند هیچ دستگاهی نمی توانست کار خود را آغاز کند یا ادامه دهد. [1] »

آری ، کلمه شهید مفهومی نورانی و برتر است و این بدان سبب است که شهید تمام هستی خود را در راه هدف مقدس فدا نمود.

ولی اکنون از خود و تمام فاتحان و مجاهدان روز نبرد سوال می کنم که بعد از آنان که رفته اند ـ ولی شاهد و ناظر اعمال مایند ـ آیا نباید همانند آن روزهای خوش حماسه ، از استمرار تعالی اسلام عزیز پشتیبانی کنیم ؟ وظیفه شهید چه بود؟ چه کرد؟ وظیفه ما چیست؟ وچه کردیم؟

طرف سخنم مخصوصا با آنان است که صفیر گلوله های دشمن را شنیدند و طعم زخم و جراحت و اسارت را چشیدند وبا چشمان خود رنگ شهادت و ایمان و اخلاص را دیدند و بوی خوش سیب آنرا استشمام نمودند. ـ البته که همه مسئولیم ـ ولی باز هم بار سنگین امانت باید بر دوش تو حمل شود که تو اهل آنی و دیگران به مدد نفسهای بیرون آمده از سینه ی پر درد و آهَ ت و به جذبه های نگاهت در آن جهان بینی الهی ات بای حرکت کنند تا مدینه فاضله نبوی تحقق یابد و آن کلمه برتر ـ شهید ـ عینیت یابد.

بدان که « مجاهد فی سبیل الله دنیا را فروخته است که در میدان ـ جنگ ـ حاضر شده است.

لکن شهید این جنس فروخته شده را به دست خریدار رسانده است و دراعلی علیین نزد خدای خود متنعم است ؛ ولی فاتح ـ کسی که از جنگ زنده باز می گردد ـ مانند کسی است که جنس فروخته شده را از دست خریدار به عنوان امانت در دست خود دارد تا دوباره به او برگرداند. [2]»

وه ! چه لیاقتی عظیم و چه سرنوشتی زیبا، لیکن کار دشوار است.

ولی « ان تنصروا الله ینصرکم و یثبت اقدامکم[3]» و « الذین جاهدوا فینا لنهدینهم سبلنا[4] »

[1] ـ قیام و انقلاب مهدی (عج) – مقاله شهید – ص 66

[2] ـ برگرفته از فرمایشات آیت الله جوادی آملی

[3] ـ محمد/7

[4] ـ عنکبوت/61