
شرح حال آیت الله سیدمجتبی رودباری به قلم آقای احسانبخش+ تصاویر
صادق احسانبخش
تا اوائل انقلاب، که صدام، روحانیون را از عراق اخراج می نمود، به رشت برگشتند و به تدریس طلاب مشغول شدند. پس از آن که پدر به رحمت الهی پیوست، ایشان سرپرستی مسجد و مدرسه جامع را [به عهده گرفت] و در تعلیم و تدریس آن مدرسه، تلاش بی وقفه دارد، و هم اکنون با کسالت تدریس می نماید. بحمدالله در نزد عامه ناس، از وجاهت خوبی برخوردار است.
صادق احسانبخش
تصویر آیت الله سیدمجتبی رودباری در کنار حجت الاسلام والمسلمین شیخ صادق احسانبخش، نماینده ولی فقیه در گیلان و امام جمعه رشت – این تصویر چند سال روی دیوار منزل آیت الله رودباری به صورت قاب شده، نصب بود.
اشاره: مرحوم حجت الاسلام والمسلمین صادق احسانبخش، نماینده ولی فقیه در گیلان و امام جمعه رشت، درباره خاندان موسوی رودباری در کتاب دانشوران و دولتمردان گیل و دیلم از ۴ نفر علمای مجاهد و معاصر این خاندان که در رشت سکونت داشته و به عنوان یکی از ارکان دین، نام برده و به صورت مستقل شرح حال شان را درج کرده و از آنها با عظمت و تجلیل بسیار یاد نمود: به ترتیب حضرات آیات حاج سیدمهدی رودباری، سیدتقی رودباری، سیدحسین رودباری، سیدمجتبی رودباری. این نوشته در آخرین روزهای حیات مرحوم احسانبخش نگاشته شده و در سال ۱۳۸۰ چند ماه بعد از فوتش منتشر گشت. در آن زمان آیت الله سیدمجتبی رودباری در قید حیات بود. امروز شرح حال آیت الله سیدمجتبی رودباری درج شده و بقیه هم به زودی منتشر خواهند شد. متن زیر را با ویرایشی اجمالی و رفع اغلاط موجود و درج توضیحات، به خوانندگان رنگ ایمان تقدیم میشود:
***
سیدمجتبی رودباری
حجت الاسلام والمسلمین سیدمجتبی، فرزند آیت الله سیدحسین رودباری که از پرهیزکارترین علمای رشت بوده اند. سیدمجتبی در نجف متولد گردید، با پدر به رشت مراجعت کردند و دروس مقدماتی را نزد آقای ضیابری و بسیاری از علما دیگر شهر آموخت و در سال ۱۳۲۸ به قم مهاجرت نمودند، از آن جائی که طلبه ای پرتلاش بود، در درس فحول و بزرگان از علمای قم شرکت می نمودند، و در درس آقای [آیت الله العظمی] بروجردی و سایر مراجع راه یافت.
و پس از سال ۱۳۴۰ به اتفاق باجناقش [آیت الله عبدالله خائفی گیلانی] راهی نجف اشرف شدند و بیش از بیست سال در نجف در محضر بزرگترین مراجع دینی به تلمذ پرداختند از قبیل آیت الله حکیم، آیت الله شاهرودی، آیت الله [امام] خمینی و آیت الله خوئی بهره کافی را گرفتند.
تا اوائل انقلاب، که صدام روحانیون را از عراق اخراج می نمود، به رشت برگشتند و به تدریس طلاب مشغول شدند. پس از آن که پدر به رحمت الهی پیوست، ایشان سرپرستی مسجد و مدرسه جامع را [به عهده گرفت] و در تعلیم و تدریس آن مدرسه، تلاش بی وقفه دارد، و هم اکنون با کسالت تدریس می نماید.
بحمدالله در نزد عامه ناس، از وجاهت خوبی برخوردار است، و خداوند توفیق ساختن کتابخانه ای [کتابخانه امیرالمومنین(ع)] را به ایشان مرحمت فرموده که در نوع خود، کم نظیر است. توفیقات ایشان را از خداوند مسئلت دارم.
منبع: دانشوران و دولتمردان گیل و دیلم، صادق احسانبخش، نشر: صادقین، رشت، اول، ۱۳۸۰، ص۳۱۴- ۳۱۵.